Pośród drzew
Wieża kamienna stoi pośród mrocznej
knieji.
Oko słońca zza chmur na ziemię spogląda
ciepło.
Dwaj halabardnicy pośród tłumu na tle
morskiej bieli.
I leśna ścieżka, z której światło już
uciekło.
W każdym oknie inny obraz,
tak i w sercu inna krew.
Dusza moja pośród drzew.
autor
Grigori Gabriel
Dodano: 2007-05-03 14:32:37
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.