Poszukiwania
Jego pamięci
"Szukałem Was,
a teraz wy przyszliście do mnie"
Przemija czas...
Lecz bukiet najpiękniejszych wspomnień
niczym pęk róż -
choć zapach dawno już straciły,
wciąż kwitną w nas,
wszak z serca darowane były.
Choć mody trend,
jak fala morska nas porywa
i chociaż ktoś
na siłę chce nam zmienić świat,
to jednak nikt
nie zdoła z nas korzeni wyrwać,
a Słowa moc
sił doda jak za dawnych lat.
Szukamy wciąż,
choć może mówią: - zapomnieli
i drwiący śmiech
rozbrzmiewa echem wokół nas,
to jednak my
szukamy drogi ku Nadziei,
wśród wspomnień róż
i pośród niezliczonych łask.
autor
E_J
Dodano: 2013-03-15 09:50:55
Ten wiersz przeczytano 1437 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Zmysłowy. Potrafisz poruszyć serce i zmusić do
przemyśleń. Pozdrawiam:)
Wzbudza do refleksji. Serdecznie pozdrawiam
Wielu z nas długo jeszcze pamiętać będzie ciepłe
spojrzenie i uśmiechniętą twarz JPII.
I wszelka krytyka niczego nie zmieni! Słowa Jego
nauczania przetrwają na zawsze.
Miłego dnia.
A niech mi mówią co chcą ci na górze, a życie źródło
swoje ma w naturze! Pozdrawiam!
Czuć w tym wierszu twoją duszę skonwertowaną w poezję.
Widać, że można pisać pięknie o takich sprawach, jak
ta opisana w utworze. Bardzo mi się podoba twój
wiersz.
Refleksyjny wiersz, mądry przekaz, świetnie się
czyta:))