powietrze przestało oddychać.
Gdy świat staje się obcy,
I wszyscy zostają po drugiej stronie
bycia.
A w duszy szarość i ból, okryte płaszczem
tęsknoty.
Zabij!
Zabij jeśli musisz.
Ale nie odchodź.
23.
Gdy świat staje się obcy,
I wszyscy zostają po drugiej stronie
bycia.
A w duszy szarość i ból, okryte płaszczem
tęsknoty.
Zabij!
Zabij jeśli musisz.
Ale nie odchodź.
23.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.