Powrót
Nie powinnam była ich pisać
Cierpliwie nadawać kształtów
Skrupulatnie meblować kątów
Ubierać w cenne słowa
Mówili, że jestem w tym dobra,
ale tej dziewczyny juz nie ma
Odeszła w nieumeblowany świat
czynić go cenniejszym
autor
kingula:)
Dodano: 2010-04-12 16:25:58
Ten wiersz przeczytano 391 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
to wielka sztuka stanąć obok i patrze na własne błędy
i samego siebie ...powrót zawsze
warto....pozdrawiam...
Czasami trzeba stanąć obok, by do siebie wrócić. Dobry
wiersz. Pozdrawiam. :)
Znam ten stan... cichego, niemego buntu... Krótko,
zwięźle, podoba mi się:)
bardzo podoba mi się Twój wiersz, jestem teraz w
podobnym nastroju.