Powrót z wojny

Wracam z wojny nie jestem podobny
Zmieniłem się otępiały czy spokojny
Moje oczy kochają Cię a serce obce
Bardziej bliżej mi do mojego plutonu
Może dla Ciebie nie jestem w domu
I ten wybuch min pułapek przeklętych
Kaleczy serce ostrością wspomnień
Żołnierze wtedy maszerują wolniej
I ten krzyk, co w sercu się nie mieści
Rozbija mi zmysłowość mojej duszy
Buduje więzienie i uczucia kruszy
Niepamięć potem trzeba wyrzucić
Zabić wspomnienia najlepiej udusić
Dni bywają o stokroć trudniejsze
Sny są martwe i dużo straszniejsze
Widzisz napisałem dla Ciebie wierszem

Polska misja stabilizacyjna PKW Irak

autor

duch39

Napisany: 2016-05-03 Dodano: 2016-05-03 08:21:59

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie