powstrzymaj to, zatrzymaj

Dla Mojej...

nad krawędź nie zagalopuj.
w dole mętne kłębowisko
ogłusza, kiedy wołam po imieniu.

masz cugle i ostrogi,
a z ramion pęd zrywa ptaki.

zawróć. łagodnie poprowadź luzaka
tam, gdzie stara wierzba w grunt
wczepia korzenie, gdzie szemranie
strumienia i plusk życiodajnej
pod palcami - zagra hymn
miarowego pulsu.

nie bój się - tylko z pochyloną głową
uchwycisz w dłonie rześkie krople.

widzisz? słońce. ptaki wracają.

autor

grusz-ela

Napisany: 2016-12-13 Dodano: 2017-12-13 05:50:55

Ten wiersz przeczytano 1357 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie