Pożegnania
wita mnie deszczem
wciąż blady świt
choć kości zimne
trzeba już iść
na usta spierzchnięte
wody łyk
obudź mnie proszę
lecz jeszcze nie dziś
autor
Dorka
Dodano: 2014-01-03 23:30:44
Ten wiersz przeczytano 692 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
"choć kości zimne
trzeba już iść " dużo skarpet
One przeszlifowują nasze charaktery.
może jutro pozdrawiam