Pożegnanie
Dla Adama- najwspanialszego przyjaciela...
Przyszedł ten dzień
po to by swym snem
zamknąć powieki me
Odziali mnie w szaty biel
nad mą trumną stał tłum
czernią okryty
A ja jak biała zjawa
jak mewa która już
nigdy nie będzie nad morza falami latała
tylko jak ja w trumnie leżała...
Zamknęli mą trumnę
Wieko swymi łzami zabili
a na pożegnanie białą lilię zostawili
"Spieszmy się kochać ludzi Tak szybko odchodzą"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.