Pożegnanie

Twój wiersz, wielka metafora. Uczucia przekazane niby
lekko, ale są głębokie.

cyt.wszystko było za szybko. jedynie pies nie chciał
iść zbyt prędko ze schodów, czuł, trzymał się nogi.
autentyczne odczuwanie rozstania i żal podskórnie
Wiersz jest dobry pozdrowienia:)

Pożegnania nigdy nie są łatwe,pozdrawiam.

nie lubię pożegnan chyba że na chwilkę jak teraz w
czasie urlopów -piękny wiersz -pozdrawiam

pokazał nowe drogi... pięknie, pozdrawiam.

Nie lubię pożegnań, ale to Twoje jest całkiem
sympatyczne.

Tak,człowiek się bardzo przywiązuje ,zwłaszcza do
pięknych miejsc i dobrych ludzi-pozdrawiam!

pożegnanie w ciepłym makowym klimacie...pozdrawiam

Ja na wędrówkę wyruszałam wczoraj.Dzisiaj okopałam się
w domu i jest mi dobrze.

Mam nadzieje, ze zostaja piekne
wspomnienia...pozdrowionka

Makowe wspomnienia, "makowej panienki".

Nie biegnij tak bez wytchnienia, tam dalej jest
tylko...samo życie. Nie lubię pożegnań, jest wtedy
smutno, tak , jak w tym wierszu.

pomyślnych makowych dróżek!

Jak klimat ciepły to będzie powrót.Makowe myślenie,
podoba mi się, spokojnie wszystko można przemyśleć.

Pożegnania, powroty, nawroty jak to w życiu. A że
lato to i cieplo, a jak ciepło to wszystko dojrzewa
szybciej.