POŻEGNANIE
Tak, to po Tobie płaczą dzwony,
Boleścią rwie się serce.
Fruną gołębie przestraszone,
Żałobnym drżeniem łka powietrze.
Smutek za gardło dusznością ściska,
Wczoraj widziałam Ciebie,
A dzisiaj…
Masz swoją przystań…
Czas do przeżycia w pętli zamknięty,
I tylko tyle nam dane.
To jedno godzi wszystkich ludzi,
To jedno wszystkim pisane…
4.05.2005
Komentarze (16)
Mały drewniany domek, ostatnie przytulisko.