Pożegnanie

Poprawiony i trochę przerobiony Czy lepiej ?

Z falą odchodzi w dal smutek, tęsknota,
Zobacz! Stoi w oddali bezbronna istota,
Patrząc na horyzont ociera łzy w chwili uniesienia,
Bo w ramiona swoje chwyciła pełnie istenienia,
Bez strachu oddała się uczuciom wyzwolenia,
By w pełni przytulić bolesne chwile zwątpienia,
I już nie wstydzi się swego odzwierciedlenia.

autor

angi1

Napisany: 2017-03-09 Dodano: 2017-03-09 10:08:30

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie