Poznawanie
kiedy nauczysz mnie
czytać z ust twoich
i dłoni które delikatnaścią
w dotyku rozrosną się we mnie
wtedy mi powiesz miły
nauczę cię czekać na siebie
w milionach niebieskich jabłoni
by płodne myśli rodzić ...
Komentarze (33)
Miły, ciepły wiersz.
Ładny sad rajski...
Miłego dnia:)
Pięknie i bardzo refleksyjnie. Pozdrawiam milutko.
hmmm ciekawe
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika. Zmysłowo ujęte.
Pozdrawiam:)
Sympatyczny wiersz pozdrawiam;)
Bardzo pięknie dziękuję za miłe komentarze i miłego
dalszego wieczoru życzę :) Dobrej nocy ...
Bardzo obrazowo...
Re:anula , myślę że jak człowiek tak dokładnie pozna ,
tak się napatrzy jedno na drugie i to tak trwa i trwa
...w codzienność się wplata to nic innego jak
przyzwaczajenie ...ono jest i nie ucieka :)
Miliony niebieskich jabłoni... Jakie to musi być
piękne :)
Pozdrawiam ciepło :*)
miło Cię poznać po owocach...dobra miniatura:)
pozdrawiam serdecznie
Nadzieja zawsze ostatnia umiera.
Drzwi dla miłości na oścież otwiera.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Spokojnej nocy :))
Tak krok po kroku poznajemy siebie, ale przychodzi
czas że się nie znamy, pytam dlaczego? Jakimż
zagadkowym organizmem jest człowiek.
Pozdrawiam Jesionko.
Śliczny..Pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!