Pozwól mi jeszcze raz
Pozwól mi jeszcze
raz poszaleć.
Sprosimy gości,
będą bale.
Muzyka głośna
aż do rana.
Daj się uprosić,
daj…kochana.
Powagę skryjmy
za kotary.
Niech nas uniosą
tańca czary.
Szaleństwo puśćmy
w wir fantazji.
Więcej nie będzie,
już okazji.
Wiek mamy słuszny,
ja i ty.
Po cóż marnować
szczęścia dni.
Bajeczną rzeką
czas niech płynie.
Bo to zostanie,
nie zaginie.
Pozwól mi jeszcze
raz zaszaleć…
Radość utuli
smutku żale.
Komentarze (2)
Fajny wiersz, dobrze się czyta, podoba mi się:-)
Miły wierszyk z uznaniem daję+.