Pragnę je wszystkie
Nie przynoś mi czerwonej róży
Mówiąc, że dziś ze mną zrywasz
Ani też pięknych astrów złotych
To znak, ze cię uszczęśliwiam
Nie dawaj mi także goździków
Krokusów ani hiacyntów
Nie przynoś nagietków, nasturcji
Konwalii ani irysów
Róże mi mówią o miłości
Potwierdzą to też goździki
Krokusy upustem radości
Hiacynty – ofiarą są z życia
Gdy chcesz zasnąć w moich ramionach
Nagietki przyjmę z ochotą
A kiedy ty płoniesz z miłości
Nasturcje lepsze niż złoto
Konwalia pozdrawia uśmiechem
Irys chce wiary dochować
A żonkil da znak żeś zazdrosny
Daremne będą tu słowa
Lecz kiedy twoja miłość szczera
I nie masz na sercu zdrady
To przynoś mi wszystkie te kwiaty
Ja będę im bardzo rada
Za cierpliwość do mojej osoby daruje Wam wszystkim te kwiaty a szczególnie Astry - niech wyrażają wdzięczność za zachętę jaką przeczytałam w Waszych komentarzach - Pozdrawiam Was Bardzo s
Adelaa
Komentarze (23)
ładnie:)
chyba
Nie przynoś mi czerwonej róży'
tym bardzie nie przynoś mi czerwonych róż w:)
ech zatęskniłam do Ogrodu Botanicznego w Powsinie
,Twój wiersz to sprawił Adelko Pozdrawiam
serdecznie:))
Dorotek dobrze prawi
faktycznie piękny bukiet, i ja nim nacieszyłam zmysły
:-) warto dokonać pewnych poprawek związanych ze
stylistyką, zwłaszcza w dwóch pierwszych zwrotkach,
proponuję tak:
"Nie przynoś mi czerwonej róży
Mówiąc, że dziś ze mną zrywasz
Ani też pięknych astrów złotych
To znak, że cię uszczęśliwiam
Nie dawaj mi także goździków
Krokusów ani hiacyntów
Nie przynoś nagietków, nasturcji
Konwalii ani irysów"
pozdrawiam z przyjacielskim uśmiechem :-)
Jak by nie było,
kwiecista ta miłość!
Pozdrawiam!
Rozpachniłaś wersy kwiatami, Adelko, aż mi się
zatęskniło do wiosny i kwitnących ogrodów. Ciekawy
wiersz...Pozdrawiam serdecznie
*
msz gdybyś zamieniła "twa", na twoja - jak myślisz?
Pachnie wiosną skoro tyle kwiatów :)
Czy nie powinno być "Nie przynoś mi czerwonej róży"?