Proca

Janek z Radkiem za garażem,
mają swoją tajna bazę,
skądś dorwali scyzoryki,
coś zmajstrują zaraz smyki.

Mają buty i patyki,
w ruch już poszły scyzoryki
i strugają coś zacięcie,
chociaż grozi to zacięciem.

Już widełki są gotowe,
kroją buty – już nienowe,
po języku z nich ucięli,
ale o czymś zapomnieli…

Teraz problem spory mają,
no, bo w gumę to nie grają,
potrzebują kawał gumki,
idą z prośbą wnet do Julki.

Siostrę swoją ubłagali,
skórkę, gumkę przywiązali.
Koniec. Proce jak marzenie,
pozbierali w mig kamienie.

I strzelają gdzie popadnie,
wszyscy mówią:, „ że nie ładnie,
niebezpieczne to strzelanie,
że się krzywda komuś stanie. „

Łobuziaki nie słuchają,
jak strzelali, tak strzelają,
kamyk odbił się od drzewa.
Brzdęk!O rany! Szyby nie ma!

No i teraz dziura w oknie,
boją chłopcy się okropnie.
Co powiedzą teraz w domu?
Noże wzięli po kryjomu.

Szyba w oknie jest wybita,
sąsiad się o ojca pyta,
nie pomogą łzy i żale,
tu potrzeba szklarza, ale…

To nie ujdzie im na sucho,
ojciec natrze synom ucho
i odbierze kieszonkowe,
by zapłacić za szkło nowe.

autor

kilcik

Napisany: 2010-02-11 Dodano: 2010-02-12 19:50:16

Ten wiersz przeczytano 1571 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie