Przebaczyć
Odliczałam dni. Po raz kolejny, tak się
bałam.
To prawdziwy koniec? Odszedłeś na
zawsze,
nieodwracalnie?
-pytam
1..2..3..4...5? Ostatni raz! Zrobiłeś
to,
wiedziałam, że nie jesteś idealny. Ideały
nie przebaczają.
Jestem inna. Ta dziura w duszy zarosła.
Jestem cała i znowu żyje. Niech tak
zostanie.
Bez szczęścia nie da się żyć, a ja byłam
martwa przez wieczność.
Komentarze (3)
Przebaczyć to piękny gest.
Przepraszam za wczoraj, nie chciałem nikogo obrażać,
poprosiłem kogoś by mi tekst zamieścił, ten co jest
dziś dziś być wczoraj, a wczorajszy dziś. Ten ktoś
zrobił mi głupi kawał, obraził was, zwłaszcza
kobiety. Chce każdego indywidualnie przeprosić w ten
sposób, inaczej nie mam jak. Nigdy nie pisałem
wiresza o czarnym marszu i nie obrażałem kobiet.
Proszę o drugą szansę. Obiecuję, że nikomu nie dam
już by mi dodawał wiersze. Pod mą nieobecność po
prostu nic nie będzie. Nie wiem kto wszystko czytał i
obraził się, ale przeprasza Cię. Czy mogę prosić o
drugą szansę?
Przebaczyć to piękny gest.
Przepraszam za wczoraj, nie chciałem nikogo obrażać,
poprosiłem kogoś by mi tekst zamieścił, ten co jest
dziś dziś być wczoraj, a wczorajszy dziś. Ten ktoś
zrobił mi głupi kawał, obraził was, zwłaszcza
kobiety. Chce każdego indywidualnie przeprosić w ten
sposób, inaczej nie mam jak. Nigdy nie pisałem
wiresza o czarnym marszu i nie obrażałem kobiet.
Proszę o drugą szansę. Obiecuję, że nikomu nie dam
już by mi dodawał wiersze. Pod mą nieobecność po
prostu nic nie będzie. Nie wiem kto wszystko czytał i
obraził się, ale przeprasza Cię. Czy mogę prosić o
drugą szansę?
no cóż szanowna Pati...
jak osobie niewidzącej od urodzenia wytłumaczysz co to
jest światło? albo:
jak osobie, która nigdy nie słyszała wytłumaczysz, co
to jest muzyka?
a musisz założyć, że znakomita większość Twoich
czytelników jest ślepa i głucha na Twoje argumenty...
więc przede wszystkim powinnaś znaleźć inteligentny
sposób na sforsowanie barier, które odgradzają Cię od
Twoich czytelników;
nieśmiało też zwracam Ci uwagę na błędy ortograficzne;
pierwsza osoba liczby pojedynczej ma w języku polskim
końcówkę "ę", a więc: piszę, czuję, żyję;
w wierszach publikowanych nie można tłumaczyć się
dysgrafią;
wstawianie wierszy ze smartfonów (w wielu modelach nie
ma "ę"} też Cię nie tłumaczy; po prostu jest passe...
punkt zostawiam za przemyślenia - i za przemyślenia,
które zainwestujesz w kolejne wiersze;
pozdrawiam