Przedświt
http://www.youtube.com/watch?v=DR91Rj1ZN1M
Rzeczywistość dzisiaj całkiem nieróżowa,
los po głowie dobrotliwie już nie
głaszcze;
chciałoby się gdzieś na końcu świata
schować,
choć na chwilę uciec z przeklętego miasta.
Celny kopniak po mistrzowsku miesza z
błotem,
z perspektywy kolan widać trochę więcej;
miast endorfin, zimna gorycz trafia w
krwiobieg,
wyparuje, zanim słońce znowu wzejdzie.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2013-09-16 15:52:52
Ten wiersz przeczytano 3248 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Mam nadzieję, że wyparuje, a tymczasem uśmiech
posyłam:)
Anno rozmarzyłaś melancholią, smutny, ale piękny
wiersz. Pozdrawiam cieplutko
gadali że ma jeszcze świecić
Pozdrawiam serdecznie
Wzejdzie na pewno.
Rzeczywistość mało komu się podoba kurde...
Pozdrawiam:)
Ładny, zmusił do refleksji.
Pozdrawiam
Smutny ale jakże ładny i ciekawy wiersz...z
perspektywy kolan widać trochę więcej...skłania do
myślenia.Pozdrawiam cieplutko.
Czasami taki kopniak od życia pomaga :)
Raz na wozie, raz pod wozem
tak się kręci,
nie oszczędza, czasem nas solidnie złaje
za to potem chce przechować w swej pamięci
ciepło spojrzeń i cudowne kwietne maje.
Doświadczenia wczorajsze są naszą siłą dzisiaj. :)
Co nas nie zabije, to wzmocni - o ile da się podnieść
z kolan...
tak sobie podumałam przy Twoim wierszu, Anno.
Pozdrawiam.
Ładna melancholia.
Pozdrawiam Cię, Anno :)
"co po wiesz nam wiecznie mijajacym , wieczna"? :))
bardzo ladne slowa, lubie cie czytac I ta melancholie
ktora tak umiejetnie wplatujesz w tresc.
smutno i życiowo życze slonca w sercu pozdrawiam
na szczęście mieszkam na obrzeżach miasta i nie jestem
zmuszana wychodzić z domu