Przedwiośnie
Spójrz! jak ponuro,
niebo smutne
płaczliwy koncert rozpoczyna
i leci z góry,
lgnie do okien
szarego deszczu pajęczyna.
Myśli gdzieś błądzą
po opłotkach,
radość w nostalgii się rozmyła,
zieloność wiosny
choć niemrawo,
przez suknię zimy się przebija.
autor
ARABELLA
Dodano: 2017-03-06 19:32:58
Ten wiersz przeczytano 1529 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Jak ksiezniczka ARABELLA zaczarowalas;)
Pozdrawiam
Pięknie i bardzo obrazowo opisałas przedwiośnie Takie
właśnie jest to tak między coś się skończyło nim coś
się rozpocznie ale nadzieją na wisnę zielni sukienkę
zimy
Bardzo mi się podoba Twój wiersz ARABELLO
Pozdrawiam serdecznie :)
Tak jest nadzieja. Trawka sie zieleni.
Pozdrawiam.
wszystko co się przez suknię przebija jest cudowne
Pozdrawiam serdecznie
W końcu jej się uda :)
bo jak sie czlowiek tak nastawi na ta wiosne to mu
strasznie przykro jak sie nachmurza:)
super wiersz:)
Ale ślicznie, Zaczarowałaś...
:)
Serdecznie jak zawsze!