Przejście w zapomnienie

Jesteś mym darem od Boga, który straciłem, tak jak straciłem sens życia gdy odeszłaś

Jesteś jak radio w sercu co na przekór świadomości,
Od rana do snu grasz tylko piosenki o miłości,
Choć umysł podpowiada inne wiadomości,
Ono Cię kocha pomimo bólu i samotności,

Chcąc być blisko oddalam się nie stawiając kroku,
Podobnie jak to było w zeszłym roku,
Teraz pozbawiając się uczuć słodkiego soku,
Moje serce i dusza pozostaje w mocnym amoku,

Pragnę płakać, nie chcę mi się oddychać,
Co noc po cichu do Ciebie wzdychać,
Boje się, że jutro jak wstanę zacznę usychać,
I tak bez szelestnie w Twym sercu zanikać,

Już nie pamiętam jak Twe oczy się uśmiechają,
Jak usta radość w sobie ogromną mają,
A słowa powiedzieć coś się starają,
Lecz gorycz i ból one tylko dla mnie dostarczają,

Teraz odchodzę ponieważ bardzo Cię kocham,
W myślach o każdej porze cicho szlocham,
…

Nie mogę już Cię ranić swoimi czynami,
Wystarczy jak moje serce jest pokryte ranami,
…


Jutro wzejdzie słońce przynoszące ukojenie,
Ale nie dla mnie, ja czuć będę cierpienie,
Otworzysz oczy, a mnie nie będzie już,
Wspomnienie o mnie porośnie kurz,

Zaczniesz ponownie patrzeć przed siebie,
A ja budzić się mając przed sobą Ciebie,
Każdy dzień będzie Tobie radością,
A dla mnie, dla mnie będzie zranioną miłością…

autor

aarchanioll

Dodano: 2010-02-19 22:01:58

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie