Przemija jesień
Jesienią, jesienią sady się rumienią.
Już sady opustoszały,
zerwano jabłka i grusze,
puste gałązki zostały
ciężarów dźwigać nie muszą.
Ucichły ptaków ćwierkania,
zamilkły straszydeł stukoty.
Ptaki szykują rozstania
planują swoje odloty.
Gęsi latają niziutko,
i wróżą tym rychłe chłody.
Wszędzie jest teraz cichutko.
Nie garbią się fale wody.
Przemija jesień złocista,
by nadeszła zima biała,
a potem wiosna kwiecista
i znów lato i upały.
Tak szybko mijają lata,
i pogoni wiek za wiekiem.
Brat zapomniał że ma brata
i myśli czy jest człowiekiem.
Pamięta o dwóch momentach
jak spać idzie, rano wstaje.
Nie pamięta też o świętach
i co mu z pracy zostaje?
Za szybko uciekasz czasie,
ogromem pracy skupiony.
Ze zdrowiem też nie igra się,
czujesz się oszołomiony.
Dzieci ci szybko urosły,
jak ptaki opuszczą gniazda.
Pytasz: czy one już poszły?
Jak często smutna jest prawda.
bronislawa.piasecka
Komentarze (32)
Hmmm... czas ucieka, a nam pozostają wspomnienia.
Cieplutko pozdrawiam :)
Piękny wiersz o przemijaniu?
Broniu, ślicznie czytającego wprowadziłaś w wiersz tak
delikatnie, nawet wątek przyrody wplotłaś, żeby
człowiek mógł się rozmarzyć, aby zaraz zakończyć
wiersz życiem dnia codziennego, które płynie jak rwąca
rzeka;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Prawda często bywa smutna
Pozdrawiam Bronisławo
Czasu nie dogonimy.
Piękny, ciepły, nieco melancholijny wiersz.
Pozdrawiam:)
Bardzo dobry refleksyjny wiersz pozdrawiam
Ładny płynnie się czyta...przemijają pory roku tak jak
przemija nasze życie...pozdrawiam serdecznie.
Piękny .. wspaniały pięknie się czyta ..nie zawsze
musi być smutna prawda ..
Jesień przemija Broniu! a u nas zimy, ani widu:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ladnie, refleksyjnie o przemijaniu, nie tylko zycia.:)
Podoba sie wiersz Broniu, serdecznie pozdrawiam:)
tak jak pory roku, tak życie człowieka
przemija,,,,refleksyjnie i ciepło,,,pozdrawiam
Witaj Broniu, piękny wiersz pełen życiowych klimatów
mówiący o przemijaniu. Żyj chwilką albowiem to
właśnie z chwilek składa się nasze życie. Pozdrawiam
na miły wieczór:-)
czas pędzi nieubłaganie naprzód Pozdrawiam
serdecznie:))dziękuję za komentarz u mnie
Nasze życie przemija szybko, szczególnie to czujemy,
gdy "schodzimy z drabiny życia". Przypominają nam o
tym zawsze uciekające pory roku. Niedawno było lato,
czujemy w kościach chłody jesieni, a tu już zima puka.
Dzieci tak szybo wyrosły.....i tak to życie się kręci.
Piękna refleksja. Pozdrawiam serdecznie
Jak ten czas leci -Pozdrawiam