Przepraszam i dziękuję...
Przepraszam!
Wpadłam tu na chwilę,
by przeżyć życie mile.
Zobaczyć niebo i pola,
taka była Boga wola.
Chodzę krętą drogą
czasami z wielką trwogą.
Nie wiem czego się boję
o życie moje?
Dziękuję!
Że tu jestem.
bo życie jest tylko snem.
Czasami daje w kość,
lecz życia nigdy - dość!
W modlitwie Boga proszę,
by pożyć jeszcze trochę.
Chcę poczuć jego słodki smak
i poznać piękny świat.
(EN)
autor
Isana
Dodano: 2009-12-09 08:32:14
Ten wiersz przeczytano 1911 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
dawka optymizmu buchającego z wiersza jest zapowiedzią
na udany dzień
nasze życie jest taką chwilą a jak ją przeżyjemy, od
nas zależy.
Wiersz wzbudza refleksje. Podoba mi się.
gdzieś słyszałam niegłupią definicję prawdziwej wiary,
cyt. z pamięci - "nie proś Boga o jutrzejszy dzień,
lecz dziękuj za wczorajszy" :)