przeprowadź mnie ...

przez sen
i mów do mnie
wtedy, gdy nie będę
słuchać

niewinnych myśli
przybyłych dniem
ucałowanych...
karmazynu świtem

odnajdź...
taka małą, kruchą
i pierwszą
w odsłonie zmierzchu

osnutą perłową
tajemnicą mgieł
nocą rozbłysłą
w alei gwiazd
i spadających
meteorytów

zawstydzoną w głębi
z wyłaniających się tęsknot
zmywanych ciepłem
twoich rąk - delikatną i miękką

prężącą się niczym kot
w namiętnym pomruku nocy
palącą się jaśniej niż
jej - zawieszone
nad nami oczy

przeprowadź mnie
przez sen ..
nagą a okrytą ...

doprowadź...
aż do światła, które
wchodem i zachodem
afirmuje życie

rozkoszą poranka
wyławianych się zeń drgań
kładzie dzień ...
jak płaszcz - na progu nieba

i zostaje...
i nie rozpłynie się
snem..

... dla wiernych czytelników ...

autor

Zamyślona7

Napisany: 2020-02-09 Dodano: 2020-02-09 19:33:59

Ten wiersz przeczytano 1595 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie