Przesilenie wiosenne
Bukiet tulipanów w błękitnym wazonie,
płatki tak stulone, jak usta w
milczeniu.
Miało być wspaniale, a tymczasem słono
w oczach, w duszy, w gardle, nie zapytam
czemu
znów rozczarowanie, jak co rok w
prezencie.
Widzę, że inaczej chyba nie potrafisz,
serce zdruzgotane i tak już nie pęknie,
co najwyżej wpadnie w lekkie
trzepotanie.
Przeżyję to, prześpię, jutro pójdę
dalej,
pewnie jeszcze nie raz spotkam cię
przypadkiem,
będziemy udawać, że nic się nie stało,
świadomi, że nic już nie będzie jak
dawniej.
Komentarze (50)
Piękny choć smutny wiersz. :)
pozdrawiam
Smutne, ale życie toczy się dalej.
Aniu wiosna jest wokół nas i warto cieszyć się jej
urokiem z nadzieją na lepsze jutro :)
To smutne, gdy coś się kończy, ale też może się coś
zacząć...:)))
Ładne drżenie serduszek, pozdrawiam ulubiony
kolorku-:)
Udawać na dłuższą metę się nie da...
trudno zapomnieć jak boli...ale czas podobno leczy
rany...pozdrawiam.
Dobrze oddane rozczarowanie. Miłego dnia.
to minęło, jutro będzie cieplejsze, pozdrawiam
usta puste serce w rozterce
wiosna a ciebie nie ma jeszcze chociaż obiecywałeś...
bombowa refleksja o przesileniu uczuć i nic - trudno!
pozdrawiam słonecznie
Smutne przesilenie.
Pięknie oddany stan ducha.
wymowne, pozdrawiam
To prawda, że 'nic już nie będzie jak dawniej. Trudno
zliczyć kartki, które spadły z kalendarza. Pozdrawiam
:))
"płatki tak stulone, jak usta w milczeniu" - smutny
wiersz ale zarazem piękny. Pozdrawiam :)))
Wygląda na dłuższe przesilenie.
A może (na przekór) wzmocni?:)
Pozdrawiam!
Smutne i bardzo prawdziwe pozdrawiam
Smutna rzeczywistość
już nie bedzie tak jak było dawniej
choć nieraz spotkacie sie przypadkiem
pozdrawiam;)