Przeszłość z przyszłością

wczoraj nie wróci jutro niepewne liczy się dziś tu i
teraz
miłego dnia :)

To jest trochę dziwny temat. Niepotrzebny mebel. Nic
tego i tak nie zmieni. Wcześniej czy później każdy z
nas dla świata będzie takim niepotrzebnym meblem. Nie
pomoże nawet miłość wdzięczność i szacunek. W tym
zagonionym świecie trudno od dzieci oczekiwać że wrócą
zza morza i zostawią cały swój świat by zająć się
niedołężnym rodzicem. Prawdę mówiąc nie wiem czy ja
bym tego chciał i czy bym nie wolał odejść w ciszy w
jakimś domu starców. Tak myślę na chwilę obecną. Może
błądzę ale błądzenie jest ludzką rzeczą. Pozdrawiam z
plusem za podjęcie tematu:)

Jakie to smutne, gdy na starość nie ma empatii,
dobrego słowa, czy nawet pamięci o tych, którzy nam
życie dali.

Pozdrawiam Waldku.

Rodzic, który dobrze wychował dzieci nie powinien się
obawiać.
Pozdro Waldi :)

i nie wiem, zamiast radośnie wiersz podsumować, to
mówię ze smutkiem - masz rację.

Refleksyjny, fajny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:))

Witaj,

pewność siebie jest ważnym atutem...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

Dobrze to wyraziłeś wierszem Waldi pozdrawiam

Witaj Waldku.;)
Bardzo refleksyjny wiersz.
Zycie bywa, nieprzewidywalne.
Pozdrawiam serdecznie.;)

Smutno mi sie zrobiło po przeczytaniu tego wiersza...
Pozdrawiam Cię przyjacielu i mam nadzieję, że o nas
dzieci nie zapomną. Miłego dnia Wam życzę:)

Piękny wyrazisty wiersz wycisną mi łzy...poczułam się
jak ten mebel choć nie zawsze...pozdrawiam serdecznie.

Niestety, i tak bywa. Czasem to życie wymusza ciągły
pęd i brak czasu dla bliskich...
Pozdrawiam serdecznie :)

Wszystko można zobaczyć inaczej, dzieci na swoim i
można zająć się sobą:). Mój przyjaciel ma czworo
dzieci i ośmioro wnuków i ciągle ma wizyty w domu.
Zwariować można - mówi. Ty masz kim i chyba Ci z tym
dobrze. Pozdrawiam.

Smutna rzeczywistość...taka jest kolej rzeczy :)
Pozdrawiam Walduś :)

...takie jest życie,niby ma inne wymagania a jednak
takie same...pozdrawiam