Przyjaciel

Jezu, Tyś świadkiem jest moim
jak żyję, co myślę, co boli
wiesz, co się w sercu rozgrywa,
zamkniętym albo gorliwym.

I uciec można przed sobą
spróbować, skrótów gdy chodzę,
chcąc prędzej dotrzeć do celu,
jak chętnie czyni to wielu.

Lecz co mi po tym, że szybciej,
że łatwiej, kiedy jest przycień,
radość zgubiona po drodze,
wnet życie zmienia się w prozę.

Więc śpiewam Tobie, o Jezu,
że przyjaciołom się zwierzam,
i zwierzać będę się Tobie,
z myśli, uczynku, po słowie...

autor

marcepani

Napisany: 2018-12-07 Dodano: 2018-12-07 18:43:08

Ten wiersz przeczytano 1819 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie