Przyjacielu...
Obydwoje siedzimy patrząc na siebie
Jakże chciałoby się rzec należymy do
siebie.
Lecz tego nikt nie wie
Oficjalnie nie wiemy i my.
Jak długo można uciekać przed marzeniem
tym?
Powiedz chociaż słowo że Ty...
Podnosisz się, wstajesz, musisz już iść.
Powiedz mi po co dłużej to w sercu kryć?
Uścisk dłoni na pożegnanie i znów wiem,
że to nie był mój najlepszy dzień.
autor
Blondie666
Dodano: 2008-08-27 13:18:33
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Najgorsze jest chyba to, że czasem pokochamy kogoś kto
ma nas tylko za przyjaciółkę, a dla nas jest kimś
więcej. A potem tak trudno wyrzucić z siebie to
uczucie...kiedy dowiadujemy się prawdy;/ Bardzo podoba
mi się Twój wiersz...Bo najpiękniejsze są ludzkie
uczucia.Trzymaj się.
A ja uważam że jeśli jesteście bliskimi przyjaciółmi i
jest coś więcej między wami to po prostu szczera
rozmowa i wszystko się wyjaśni, sama miałam podobną
sytacje i pozostaliśmy na stopie przyjacielskiej.
takie trwanie niby w przyjaźni niby w czymś więcej
jest najgorsze,ale zazwyczaj to do niego należy ten
krok