Przykra historia...

Słońce nieśmiało zza horyzontu wyglądało
Tak, że człowiekowi rozpłynąć się chciało
Widok ten radował serca patrzących na to ludzi
Byli świadkami jak nowy dzień się budzi

Przy barierce nad szumiącym morzem stała para
Widać było, że bardzo się kochała
On w jej piękne oczy bardzo głęboko patrzył
Lecz po chwili się poważnie wystraszył

Dziewczyna lekko wzrok opuściła
I nagle stała się bardzo nie miła
Temat na inny ciągle zmieniała
Jakby z nim rozmawiać już nie chciała

On na tyle bystry, że to zauważył
Wiedział, że zawsze o takiej dziewczynie marzył
Więc nie chciał stracić tego skarbu pięknego
Swojego drugiego serduszka ukochanego

Ale nagle Ona wyznać się mu odważyła
Że tak naprawde nigdy o nim nie marzyła
"Znalazłam sobie już kogoś nowego...
Z nim chcę iść przez życie...
Bo On jest na szczycie...
Jest umięśniony i bogaty...
A nie tak jak Ty nosi szmaty"

Chłopak po raz ostatni w jej oczy spojrzał
Lekko się nachylił i pocałował jej różany policzek
Powiedział "Dziękuję".... i odszedł...

Dzisiaj już o tym zdarzeniu nie pamięta
Ale za to wie, że droga życia jest bardzo kręta
I gdy przypadkowo Ona go kiedyś spotkała
Jakby wielkiego szoku doznała

Stał przed nią człowiek pewny siebie
Od razu powiedział "Witam Ciebie...
Dzisiaj jestem milonerem...
I wierz mi, że już nie jeżdze rowerem...
Na reszte życia jedną zapamiętaj zasadę...
NIE OCENIAJ PO POZORACH... BO MOŻESZ SIE PRZELICZYĆ...
ŻEGNAJ..."

Podarował jej ostatni uśmiech i odszedł...

autor

Szymon N.

Napisany: 2006-09-04 Dodano: 2006-09-05 15:55:11

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie