Przypadkiem

jest nadzieja oby nadal trwała

A gdzie się podziała nadzieja?
Jest... jeszcze tli się w popiele - ona umiera
ostatnia i raczej powstaje jak feniks z popiołów.
Pozdrawiam

smutne

Nadzieja nie umarła, wciąż tli się w popiele,
miłość znajdź wśród ludzi, a wiarę w kościele.

Pozdrawiam, Aniu.

Wspaniałe porządki zrobiłaś i z pewnością czujesz się
lepiej.Muszę i ja wziąć się za uporządkowanie swojego
życia.Pozdrawiam serdecznie miłej nocy.

Umiesz zrobić nastrój:)
Ps, Popieram "Przebiśniegi:))

Chodza przypadki po ludziach, chodza.
Aniu, Twoje ostatnie wiersze... no wiesz... Bliskie mi
jakos :)

skurczyły się... i... poszarzały. Bez tego spójnika
lepiej i rytm ma lepsze, leciutkie załamanie. Bardzo
dobre rymy - Gratuluję :)

Śliczności, bardzo mi się podoba. Pięknie piszesz:)
Czytałam sobie "skurczyły się, poszarzały" - bez "i".

Podoba mi sie wiersz,pozdrawiam serdecznie

Ciekawy wiersz,ale smutny bo moim zdaniem marzeń nie
można wyrzucać,
podobnie jest z nadzieją,dobrze,że się tli,może
jeszcze wznieci się z niej duży płomień...
Pozdrawiam ciepło i życzę więcej optymizmu.
Lubię czytać Twoje wiersze Aniu,
ale chciałaby m by było w nich mniej smutku...

jednym słowem zrobiłaś sobie porządne świąteczne
porządki....dobrze że tej nadziei całkiem nie
wywaliłaś na śmietnik, tylko się jeszcze tli w
popielniku - rozdmuchuj ją, niech nie wygaśnie!

Najważniejsze, że chociaż się tli nadzieja, a nie
całkiem sobie poszła. Bardzo dobry, refleksyjny
wiersz. Pozdrawiam Cię Aniu serdecznie:-)

nie licz na nadzieję
bo to zbędne straty
to rozczarowanie
rozłożone na raty:)

pozdrowionka od Tomka:)

A ja nie miałam czasu ani głowy na takie porządki.
Nadzieja Aniu niech zostanie bo nigdy nie wiemy kiedy
się przydać może. Ładnie sprzątasz :) Pozdrawiam :)