I przyszła wiosna

Na niebie uczepiony ostatnich skrawków nocy , wciąż widniał mały biały księżyc. Poniżej wzdłuż horyzontu biegła kreska niebieskiego blasku. Niebo coraz bardziej jaśniało. Po chwili, marcowe słońce nieśmiało zaświeciło nad laskiem ukazując kwitnące przebiśniegi i zawilce wyglądające, jakby cała ziemia pokryła się śniegiem. Oświetliło na drzewach grube, brązowe pączki, z których z dnia na dzień ukazywały się młodziutkie zielone listeczki. Leszczynę, z której spadały złote wiechy, przypominające zrzucanie sierści. W sadzie obok rosnącej jabłoni salwę kolorowych krokusów : żółci, fioletu i bieli, wiosenne żonkile, i żywopłoty pokryte niczym zieloną mgiełką. Nad kwitnącymi tulipanami cytrynowe motyle, i ptaki robiące entuzjastyczne zamieszanie szykujące się do budowy gniazd. Po błękitnym niebie przesuwały się postrzępione jak pióra małe obłoczki. Wraz z upływem dnia niebo ciemniało z wolna, w miarę jak słońce uciekało przed niecierpliwym księżycem. Jego poświata, wydobywała z krajobrazu całą niesamowitość wiosennej nocy. Wydawał się tak wielki i bliski jakby można było wyciągnąć rękę i go dotknąć. Noc stała się chłodna i rześka, a niebo nakrapiane tysiącami maleńkich światełek.

„Chociaż podróżujemy po całym świecie, aby znaleźć piękno, musimy nosić je w sobie, bo inaczej go nie znajdziemy „
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2015-02-04 Dodano: 2015-04-18 12:15:59

Ten wiersz przeczytano 1475 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie