PSYCHODELA

Ciasny jest umysł
Półmrok na zewnątrz
Okiełznać gniew
I w kajdany zakuć
Każda ma myśl
Chciałaby zblednąć
Każdą mą myśl
Chciałbym dać Mu

Półtorej godziny
Do pełnej sekundy
Ginie w fosforyzujących światach moc
co zrodziła się po raz wtóry
I po raz wtóry odejdzie stąd

Psychodela…
Psychodeliczny styl…
ON zaczyna być mną…
Ja zaczynam być nim…

Za purpurowa kotarą uplecioną z gwiazd
Odległe wołanie uśmierza ból
To ktoś machinalnie drwi z nas
Przyporządkowując każdą z ról

W sumie to ze wstydem mi do twarzy…

autor

first to fight

Dodano: 2006-12-07 15:11:20

Ten wiersz przeczytano 817 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie