Pustka
Chyba lepiej byłoby nie pytać, nie
wiedzieć.
Raczej nikt nie może mi tego powiedzieć
szczerze.
Może lepiej byłoby wciąż udawać, zmyślać
Zaufanie.
Ale jak się nie odzywać,
Jak nie krzyczeć, nie wzywać?
Jak nie mówić o stracie tego co
najważniejsze,
Ponoć codzienne, normalne,
najpowszechniejsze?
autor
Claudiia
Dodano: 2011-04-09 11:18:29
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.