Raj w kolorach smutku
Ujrzałem raj w kolorach smutku
Krainę mrocznych snów
Ujrzałem raj w kolorach smutku
Raj w kolorach smutku...
Kolejny raz dzień starzeje się i umiera
Zapada noc, królestwo mroku i cienia
Kolejny raz umysł przywołuje wspomnienia
Jak piękny jest raj gdy słońce umiera
Ujrzałem raj w kolorach smutku
Krainę mrocznych słów
Ujrzałem raj w kolorach smutku...
Dominującą barwą raju jest smutek
Ciemne pasma niespełnionych pragnień
Wzory tęsknoty, szachowe pole samotności
Cicha rozpacz w aksamitnej udręce
Ujrzałem raj w kolorach smutku
Krainę mrocznych snów
Ujrzałem raj w kolorach smutku...
Czarne ogrody raju stoją zapomniane
Jak nasze życia co leżą tu złamane
Oczyma duszy zapisuję wspomnienia
Jak piękny jest raj gdy słońce umiera
To raj w kolorach smutku
Jak mgnienie wieczności
To raj w kolorach smutku
W barwach samotności...
Ujrzałem raj w kolorach smutku
(raj w kolorach smutku)
Ujrzałem raj w kolorach smutku
(raj w kolorach smutku)...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.