Relacje DM X Cegły

Relacje DM Odsłona X "Cegły"

gdybym mógł
zmieniłbym świat

nie potrafię

na szczęście
dla niego i siebie

byłem
jedną z cegieł
tworzących mur ludzki

byłem

wiele lat temu samochód
uderzając w ten mur
nadkruszył mnie
wybijając ze ściany

wypadając
zobaczyłem budowlę
którą współtworzyłem
nie była idealna
a ja przestałem
być jej częścią

ot cegła pod murem

z czasem
nauczyłem się chodzić
latać jeszcze nie umiem
trzymany grawitacją
idei własnego umysłu

wyruszyłem wgłąb siebie

spotykając słowa z zewnątrz
z muru ludzi
piękne
inne słowa

szybko odnalazłem tą
mówiącą cegłę

delikatnie

przytuliłem ją do serca
z jej nieufnością
by z upływem czasu
stawać się sobą bardziej
dbając o swoich
uciekinierów z getta
których latami chroniliśmy

i stało się
rozmowami
w granicach ufności
poznaliśmy się bardziej
na tyle na ile
branie zgodne było
z dawaniem siebie
wyjątkowość pięknych umysłów

warto

przekraczać marzenia
nie raniąc prawdą tych
co do wolności dorastają -
- ufni w monopole
a będąc z nimi w tu i teraz
dawać im całą swoją uwagę -
- najpiękniejszy dar

nie kpić
ze swojej mocnej głowy
gdy inni leżą pijani
by nabyć mądrość
„że skoro kompleksy
są nasze
możemy zrobić z nimi
co nam się podoba
bo to nasza własność”

potem rozdzielenie
codziennościami

kiedyś

na kawie
powiemy sobie jednocześnie
„uśmiechaj się do świata
a on odpowie Ci
równie szerokim uśmiechem”

i kochać będziemy
świat cały
dzieląc to w przyjaźni
której wierność
nie zamyka się
w wierności jednemu przyjacielowi
a w wierności samej przyjaźni

niech Ci świat zaproszeniem
nieba przychyli

ja zapraszam
na kawę z ciastkiem rozmowy
bez doskonałości
jednak w szczerości zawsze

Pięknie dziękuję za uwagi i komentarze. Pozdrawiam cieplutko.

autor

G72A

Dodano: 2009-09-14 00:15:43

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie