"Róbmy swoje"

Wiersz napisany w duecie : pierwsza,trzecia,piąta strofa: /wanda w./ druga, czwarta strofa: Remi S

"Róbmy swoje"

Póki lato gorące rwijmy złote grona,
słodkie winogrona, dojrzałe maliny,
pijąc nektar boski na chwałę miłości,
zaplatajmy w wersy, najdroższe dwa słowa.

"Róbmy swoje"

Chociaż inni mówią, że brednie, że bzdury,
piszemy dla siebie, nieważne są rymy,
ważne co czujemy, co chcemy przekazać,
zawsze się znajdzie taki, co tylko obraża.

"Róbmy swoje"

To nic, że za płotem chory kogut zrzędzi,
i kaprawym okiem spogląda zazdrośnie,
wyleniała kurka żałośnie wtóruje,
dawno zapomnieli słodki smak pszenicy.

"Róbmy swoje"

Zawsze się przyczepi jakiś kogut wredny,
powie, że to bzdurki, niegodne czytania,
ale dusza pragnie, by wiersze wciąż pisać,
dać innym poczytać, do tego się skłaniam.

"Róbmy swoje"

Wznosząc dziś toasty, za złotą maksymę,
" nie srebro, nie złoto", lecz miłość potęgą,
ona fundamentem, portem docelowym,
lepiej mówić kocham, niż tarzać się w błocie.


Ty-y --- Warszawa dn: 18.06.2019 r.

duet autorski : /wanda w./ i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2019-06-19 Dodano: 2019-06-19 15:13:34

Ten wiersz przeczytano 1829 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie