Rocznica
Jest 10 kwietnia 2014 rok. Niebo płacze,
bez słońca. Jak wtedy, cztery lata temu –
płacz bez nadziei. Nadeszła kolejna wiosna.
Drzewa pokryły się młodziutkimi liśćmi.
Żywopłoty i lasy, głęboką barwą odbijają
się, od radosnego tonu zielonych łąk.
Przekwitające sasanki mają atrakcyjne
silnie owłosione owocostany. Kwitnie
wrzosaciec z odcieniem różu, mający żółte
liście. Na wiśni karłowatej, gęsta peleryna
zielono seledynowych lancetowatych liści,
pomiędzy nimi widnieją białe kwiaty. Trawa,
pokryta kałużą bladoróżowych płatków
opadłych z drzew. Tulipany i
niezapominajki, zapełniają grządki
połyskując w chłodnej rosie poranka.
Obrzeża grządek, zawojowały fioletowe
dzikie fiołki. Pięknie, a zarazem smutno,
bo Niebo płacze.
W hołdzie tym, którzy 10 kwietnia 2010 roku
odeszli do Pana.
Tessa50
Komentarze (24)
Pięknie piszesz Tesso...dla rodzin tych co zginęli, to
co się wydarzyło to wielka tragedia.
Uściski.
Niebo płacze, bez słońca. Jak wtedy, cztery lata temu
'czy wtedy niebo płakało? czy tylko płatki białe swoje
zrzuciło na zycie niesprawiedliwe w:)
Ludzie różni są :) Dlatego zanim kogoś może się
skrzywdzić to lepiej naprzód przeprosić :)
Upamiętniłaś wierszem pamięć
tych co tak gwałtownie odeszli
Boże ja plączę teraz
Możesz się obrazić, przepraszam....Ale dla mnie to był
wypadek...jak wiele...codziennie ludzie
umierają...Serce moje jest bardziej z żołnierzami
wyklętymi, lub z tymi którym jedna kula skończyła
życie w Katyniu
Pzdr
pięknie to napisałaś, kwiaty śmierć
ubarwiają, tylko jeszcze smutniej,
że już tego nie widzą.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo smutno :( owszem chcę się podpisać pod
poniższymi komentarzami . Pozdrawiam
cześć ich pamięci pozdrawiam
Poruszający wiersz, zatrzymuje. Pozdrawiam bardzo
serdecznie Tereniu