W rocznicę upadku muru berlińskiego

Lekko odkurzony

To się zaczęło w kraju nad Wisłą,
nadszedł znad morza powiew wolności.
„Najlepszy” ustrój, jak balon prysnął,
zmieciony siłą Solidarności.

Powstało z kolan słowiańskie plemię,
naród się poczuł u siebie panem.
Duch zstąpił z góry, odnowił ziemię,
a dla Europy stał się wulkanem.

Runęły mury, legły okopy,
tyran ze strachu przecierał oczy.
Nie ma już granic wewnątrz Europy,
stary kontynent wciąż się jednoczy.

Dzisiaj, w rocznicę, Berlin znów w glorii,
tak, jak Europa, ciągle się zmienia.
Symbol i świadek, pomnik historii,
a czas zaciera ludzkie cierpienia.

Białe balony w górę strzelają,
jakby je niosło echo kurantów.
Rzesze turystów tłumnie zwiedzają
muzea muru oraz trabantów.

autor

jlewan

Napisany: 2017-11-09 Dodano: 2017-11-09 18:29:40

Ten wiersz przeczytano 1061 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie