Rodzina!

Siedząc sobie na Giewoncie z bacą raźno gadam
co straciłem w swoim życiu tak mu opowiadam:
- Najpierw były narodziny trochę kłopotliwe
ale w końcu na to wyszło, że bardzo szczęśliwe.

Matka się mną zachwycała jak i cała sala
ale tata nie chciał zajrzeć nawet do szpitala,
a gdy miałem już lat siedem zaczęła się szkoła
dobrym uczniem bądź kochanie - mama do mnie woła.

Potem była zawodówka i technikum jeszcze
no i miesiąc w którym dowód otrzymałem wreszcie,
teraz mogłem oficjalnie stracić swoją cnotę
i zabawić się z panienką jeśli mam ochotę.

Choć korzyści z tego były to również i straty
powtórzyłem oczywiście błąd swojego taty,
zostawiłem pannę z brzuchem i patrzyłem z dala
gdy jechała sama rodzić dziecko do szpitala!

- Głupiś chłopie, tracisz wszystko rzecze do mnie baca
bycie ojcem oraz miłość sens w życiu wyznacza,
zapierdzielaj do niej szybko, proś o wybaczenie
bo też w twoim życiu wszystko będzie mieć znaczenie.

Pojechałem zatem do niej, padłem na kolana
- Nie opuszczę Ciebie nigdy dziewczyno kochana,
a dopiero uświadomił mnie pewien gaździna,
że największym szczęściem w życiu jest właśnie rodzina!

autor

krzychno

Napisany: 2007-09-08 Dodano: 2018-05-03 12:14:24

Ten wiersz przeczytano 1384 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie