Romantyk i realistka
Tęsknimy za romantyzmem...
Posłuchaj kochanie, co do ciebie czuję;
Gwiazdy ci w bukiecie nocą podaruję.
Z kropel, co o świcie są na pajęczynie,
naszyjnik uplotę, nim rosa przeminie,
a kolczyki zrobię ze światła księżyca.
Ze śpiewu słowików, co cię tak zachwyca
i z jaśminów woni szal przepiękny
skroję,
żebyś mogła okryć nim ramiona swoje.
I chcę wszystko zrobić, by nie było źle
ci...
***
Już dobrze kochanie.
Teraz wyrzuć śmieci.
Komentarze (23)
hihihi.. super, a puenta powaka.. :)
Haha, rozbawiłaś puentą i sprowadziłaś na ziemię, ba
już przymierzałam te kolczyki ze światła księżyca...
Pozdrawiam :)
samo życie:)))
Tak to jest jak romantyk zbyt romantyczny jest:)
Z podobaniem pozdrawiam :)
Fajny. Z gwiazd na ziemię.
No tak, wyniesienie śmieci też ważna sprawa, z
podobaniem Sosenko, pozdrawiam ciepło.
i sprowadziła romantyka na ziemię.
W codzienności czasem brak miejsca na romantyzm...
Pozdrawiam serdecznie :)