Romantyk i realistka
Tęsknimy za romantyzmem...
Posłuchaj kochanie, co do ciebie czuję;
Gwiazdy ci w bukiecie nocą podaruję.
Z kropel, co o świcie są na pajęczynie,
naszyjnik uplotę, nim rosa przeminie,
a kolczyki zrobię ze światła księżyca.
Ze śpiewu słowików, co cię tak zachwyca
i z jaśminów woni szal przepiękny
skroję,
żebyś mogła okryć nim ramiona swoje.
I chcę wszystko zrobić, by nie było źle
ci...
***
Już dobrze kochanie.
Teraz wyrzuć śmieci.
Komentarze (23)
Dziękuję za rozbawienie
:)
świetne
Fajne.
A tak, wyrzucenie śmieci - czyż to nie romantyczne,
pomagać ukochanej w codziennym trudzie?
Pozdrawiam serdecznie :)
Dokładnie tak jak mówi tytuł.
Dokładnie tak jak mówi tytuł.
Dokładnie tak jak mówi tytuł.
Oczywiście śmieci trzeba wyrzucić. A z moich
obserwacji wynika też, że kobiety wolą bukiety z
kwiatów, naszyjniki np. z pereł, kolczyki ze złota, a
szale z kaszmiru...
No cóż, stworzony nastrój prysł:)
Jak widać nie każdy potrzebuje owego romantycznego
nastroju, są przed nim ważniejsze priorytety:)
Pozdrawiam
Marek
Życie to taki matriks obowiązków, uczuć, ideałów.
Dobrze i z humorem to opisałaś. Pozdrawiam
Dobre, dobre :) Bardzo mi się podoba ten romantyzm :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ha ha ha
Nie tylko z gwiazd na ziemie, ale wprost do
smietnika...
ot, los romantyka! :)))
Pozdrawiam serdecznie. :)
Ależ romantyzm, i nagle...
bum...
Super zakończenie,
zaskakujące, zabawne i życiowe, zarazem :)
Pozdrawiam serdecznie, z wiersza podobaniem :)
Zabawna scenka :))
Zabawna scenka :))
:)) Miłego wieczoru sosno:)