Rotacja duszy

Tej nocy księżyc jest czysty, a gwiazdy emitują jasne światło przez błyszczące okno. Leżę tu i myślę, a gdy zegar tyka, błądzę po głowie. Nie mogę zniknąć, tylko zaakceptować, że istnieję. Nic nie jest wieczne, więc uwieczniam siebie i noc. Fotografuję niektóre swoje myśli,
zawieszam się dziś wieczorem na ścianie śmierci. Wtedy mogę uzyskać jasny obraz tego, co odejdzie i co będzie. Niezliczone razy widziałam, jak słońce pojawia się w nocy z jego potężnym światłem. Wraz z księżycem błysnął świat do przodu, a wszystkie gwiazdy spadły kryształowo na ziemię. Ten świat musi rzucić swoje planety przez moją głowę, abym mogła
podróżować po wielu niebiosach. Roztopić się jak stemple na języku,
z łatwością unosząc w zapachu prostej nocy. A woda śpiewa teraz tak wyraźnie, wypływając w najdalszą czerń. Chcę doświadczyć tych kolorów i wizji, które są wyraźne tylko dziś wieczorem. Zobaczyć jak czarna chmura spada, jak wir śmierdzących serc! Chcę zmiażdżyć maskę śmierci, widzieč, jak znika w uśmiechu. Mgliste sny łatwo przepływają synchronicznie przez tę mglistą formę świadomości. Otrzymuję błyskawice, gryzę je w sobie i smakuję goryczy i złości, ten niepokój nie może mnie zmiażdżyć. A jutro, kiedy się zbudzę, a budzę się dopiero wtedy, gdy zbliżam do słońca, znowu mi się uda, poczuć ciepło na mojej skórze.

autor

Mirabella

Napisany: 2020-10-20 Dodano: 2020-10-20 00:18:19

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie