Rozbierz mnie
Rozbierz mnie
z ciszy, która krzyczy we mnie
Rozbierz mnie
ze skromności bezczelnie wyniosłej
Rozbierz mnie
z wrażliwości zbyt wytrzymałej
Rozbierz mnie
aż do nagości mojej duszy, a potem
Ubierz mnie
w Twój ideał odporny na czucie
autor
Zapisana
Dodano: 2016-09-18 13:04:36
Ten wiersz przeczytano 1050 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wow świetnie, już Cię rozbieram.
Kiedyś ktoś śpiewał: "przeklnij mnie"!
Chyba lepiej rozbierać?
Pozdrawiam.
Można go nawet zaśpiewać
pozdrowionka
Fajnie zestawiłaś oksymorony, wiersz jest bardzo
emocjonalny dzięki nim, w żadnym wypadku obojętny:))
Twój wiersz skojarzył mi się z Michałem Bajorem:)
(...) ogrzej mnie
wierszyku pełen cudowności,
wspólniku mojej bezsenności
ogrzej, ogrzej mnie!
Rozżarz mnie
niedokończona zdań wymiano,
cudowna kłótnio, w pół urwana
rozżarz, rozżarz mnie! (...)
Miłego popołudnia:)