Rozbierz się ..

rozbierz się wewnątrz moich dłoni,
szerokich jak skrzydła rozbitych szybowców.

twój skroplony oddech mam na podniebieniu,
zmieniam czas, wracam do własnych urodzin.

w radiu są trąbki i ręce czarnoskórych mężczyzn,
okolicę kaleczy deszcz, zieleń mówi pierwszą prawdę.

króliki w klatkach śpią przed śmiercią.
tylko mlecze ścięte kosą krwawią nikomu.

w spiżu nie ma ciepła, nie ma wnętrza,
więc skąd w nim tak piękna muzyka,
że ścina rozpacz i kładzie tu usta?

rozpisz nam z wyczuciem role,
po których już nie wraca się samemu
do pustego mieszkania.

odźwierny umarł, żyletki wbiły się w policzki,
stajnie płoną, konie zrywają rzemienie.

odtąd będę z tobą.

***

autor

(Dario2)

Dodano: 2009-06-25 14:21:31

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie