Rozłąka
Czas nie rozdziela marzeń, gdy w sercach wiosna trwa.
Widzisz żono, jaka smutna jest rozłąka,
tu w Ojczyźnie wiosna, Rozkwitły białe
bzy.
Czemu Polak tak po świecie wciąż się błąka
i się czuje marnie, jak te bezdomne psy.
Powiedz miła, ile jeszcze będę czekać,
w nocy spać nie mogę i płaczą moje sny.
Za co Pan Bóg tak ukarał mnie,
człowieka.
Ja ciągle jestem tu, a za granicą ty.
Wiesz, że do domu choć na chwilę musisz
wpaść.
Proszę, zostań skarbie, pilnuj naszych
dzieci.
Jak nie one same, to ze mną zaczną kraść.
Zostań w domu i nie plątaj się po
świecie.
W wojnę, w Rosji zginął ojciec, a w
Niemczech stryj,
wiesz gdzie leży Katyń. Tam zginęli w
boju.
Ciągle czekam, z dziećmi, a za granicą ty.
Przecież teraz mamy szczęsny czas
pokoju.
bronislawa.piasecka
Komentarze (45)
Rewelacyjny wiersz, pozdrawiam :)
Smutna refleksja.
Pozdrawiam
-- Broniu, swoimi wierszami potrafisz wzruszyć każdego
... pozdrawiam pięknie.. :)
w wierszu przebija patriotyzm nie patetyczny a
autentyczny - ukłony, pozdrawiam
wzruszający wiersz opisujący dramatyczny los Polaków
rozrzuconych po całym świecie. wiem Bronisławo, że są
to Twoje osobiste wspomnienia.
pozdrawiam serdecznie :)
Taka rozłąka nie zawsze wytrzymuje próbę czasu,
rodziny się rozpadają..pozdrawiam
Witaj patriotko na wygnaniu - głód Cię zmusił -
Szacunek. Po0zdrawiam serdecznie
Droga Bronisławo, żeby to wszystko było takie proste
jak w twoim wierszu.
Wiem jak to jest bo sam jestem za granicą. Na
szczęście nie błąkam się, nie muszę. Ale kiedyś wrócę
do ukochanej Polski.
Witaj Broniu, podoba się wiersz, jego przedstawiony
temat, “wędrówki ludzi za chlebem”, uderza prawdą,
nostalgią i Puentą.
NA TAK!
Pozdrawiam i dobranoc.:)
Chyba Polak to ma już w genach, że musi tułać się po
świecie?
Broniu, przepiękny nostalgiczny wiersz, który porusza
tak jak napisałam wyżej my Polacy jesteśmy tułaczami
losu:(
W każdym dziesięcioleciu ktoś z rodziny lub znajomy
wyjechał w świat...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Wzruszająco i jakże dramatycznie prawdziwie.
Pozdrawiam :)
Puki sił starcza to wędrowanie po świecie jeszcze
cieszy ale spocząć każdy pragnie wśród bliskich -
lubię czytać pani wiersze - pozdrawiam serdecznie
Każda rozłąka jest bolesna dla rodziny. (zazwyczj
pieniądze nie są warte takich poświęceń)
Każda rozłąka odciska piętno na człowieku.
pozdrawiam :)
I po co katować się rozłąkami gdy można być
razem...Pozdrawiam Bronisławo.