Rozłąka i góry

Podnóże gór spowijała mgła upału, otaczało je drgające powietrze przypominające fale wody. Zapowiadał się wieczór ciepły i pogodny. Rosa powoli opadała na szmaragdową trawę, ptaki powoli kończyły swój koncert. Dolina wypełniła się miękkimi cieniami, a uliczne latarnie rzucały blask wyglądając jak świetliste kule. Spoza szczytu gór wynurzył się wschodzący księżyc, jeszcze blady jak chmurka, nabierając światłości z każdą chwilą. A ona samotna w pokoju zastanawiała się , czy gdzieś „tam” on też patrzy w księżyc i czy tęskni jak ona. Pragnęła, by trzymał ją w swoich ramionach . Aby w sypialni Eros szeptał czułe słowa miłości, a powiew jego skrzydeł niósł echo. By jej oddech mieszał się z jego oddechem, jego wilgotne pulsowanie było zarazem jej drżeniem. Ciągle onieśmielała ją ta miłość, która zagnieździła się w sercu i promieniowała na nią całą, sprawiając mrowienie aż po czubki palców. Tęskniła…
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2014-07-10 Dodano: 2014-08-03 13:10:01

Ten wiersz przeczytano 1185 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie