Rozmarzone miniatury
Tak pod ręką
I nie będę cię wspominać nawet tamtej
nocy
Tego wiersza, co mi dałeś i niebieskich
oczu
Zamknę w ramce twoje serce
Byś był na stoliku
Tak pod ręką, kiedy zechce
Kwiat paproci
W samym środku widnokręgu
Tam gdzie serce bije
To kolory świętojańskie
Drżeniem nocy kwiat paproci
Żyje
Miłość
Uchyliłeś mi światło
W rozłące dnia i nocy
Zasłuchana w nuty
Które spisał wiatr
Zakochałam się od razu
autor
bodzia
Dodano: 2016-06-17 13:28:41
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
ładnie rozmarzyłaś Bodziu :)
Ładnie, z ciepłą melancholią
urocze miniaturki ... wybieram sobie pierwszą :-)
pozdrawiam
Tysiące ważnych spraw na brzegach naszych
serc...Kłaniam się uśmiechając(:
Bardzo milutkie te Twoje miniaturki Bodziu Pozdrawiam
piękne miniatury, a pierwsza ujęła mnie za serce
Dobrze mieć pod ręką to (kogoś), co się kocha.
w pierwszym wersie zgubiłaś "d" - pod ręką
zechcę "ę". Pozdrawiam cieplutko.
ja też się zakochałem ..i z przyjemnością przeczytałem
..
Ładnie. Czy w pierwszej miniaturze nie lepiej byłoby
bez "ciągle" i z ogonkiem w "zechcę"?
W ostatniej, ten pytajnik zdaje się być zbędny:)
Miłego dnia.
i ja, i ja też :-) bardzo ładnie :-)
Ech, ta milosc:) Ladnie:)
dziewczyny witanko bardzo się cieszę jak wpadacie
gdzie podaje się miłość .. uściski kochane
Bardzo rozmarzone :))
pozdrawiam
Można się rozmarzyć...
Pozdrawiam:)
Miłość od pierwszego wejrzenia.