Rozmarzone miniatury
Tak pod ręką
I nie będę cię wspominać nawet tamtej
nocy
Tego wiersza, co mi dałeś i niebieskich
oczu
Zamknę w ramce twoje serce
Byś był na stoliku
Tak pod ręką, kiedy zechce
Kwiat paproci
W samym środku widnokręgu
Tam gdzie serce bije
To kolory świętojańskie
Drżeniem nocy kwiat paproci
Żyje
Miłość
Uchyliłeś mi światło
W rozłące dnia i nocy
Zasłuchana w nuty
Które spisał wiatr
Zakochałam się od razu
autor
bodzia
Dodano: 2016-06-17 13:28:41
Ten wiersz przeczytano 831 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
super :)++
bardzo dziękuje za liczne komentarze patrząc za okno
gdzie błękit mówi za siebie poranek jest dodatkiem do
melancholii miłej soboty i słonka dla wszystkich
bardzo ładne, melancholijne miniatury o miłości
(Miłość bardzo, bardzo):) pozdrawiam
Zasłuchana melancholia na tak :-)
Pozdrawiam.
super ..Które spisał wiatr
Zakochałam się od razu.. ja też ..
Wypijmy sok owocowy za rozmarzenie.
podoba się ta melancholia :)
dziękuje bardzo serdeczności dla Was skorusa i
chacharku
mistrzowski ostatni wers
czasem zostaje tylko fotografia...
dziękuje Halinko PLUSZ serdeczności i uściski dla was
Tak PiS ręką, Twoje wiersze i to fajne...pozdrawiam
serdecznie,
tytuł godny treści
rozmarzenie te strofy pieści...
+ Pozdrawiam :)
nie było mnie tylko 3 godziny i oniemiałam cudowne
uczucie spełnienia bardzo dziękuje za uwagi i jak
zawsze się z nimi zgadzam uściski kochani jesteście
wspaniali ze skupiam takich wspaniałych ludzi
Pieknie Bodziu
d dorzuc w pierwszym wersie