***Rozmowa z samym sobą***

Siedze sam pośrodku świata....Po moich dłoniach splywa krew ....Myśle nad swoim życiem nad swoja postawa....Nie moge wysnuc konkretnego wniosku.....
Wciaż walcze sam z soba ze swoim cierpieniem ze swoim szczesciem z całym światem....
Wiem jednak ze mam kogos kto mnie kocha - kogo ja kocham ...
Komu ofiarowałem swoje zycie....I w jednej chwili zamiast pasma nieszczesc ---staje sie marzeniem kazdego z nas....
To przez milosc to ona nakreca ten swiat daje sczescie i nadzieje na lepsze jutro....

autor

Lucas1987

Dodano: 2007-01-02 18:14:57

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie