Rozmyślanie
Gdy w ciszy myślę o losie,
Fantazja mnie często ponosi,
Nostalgia jej wciąż towarzyszy,
Na szczęście nikt tego nie słyszy.
Me myśli lecą w te strony,
Gdzie mogą być lepiej spełnione,
Gdzie człowiek nie stoi w cieniu,
Osamotniony w dążeniu.
Legenda o stronach tych głosi,
Że fiaska tu nikt nie ponosi,
A wiedza praktyką poparta,
W tym stanie jest wiele warta.
Nie szuka się haków na ludzi,
Kto, w jakim stadle się budzi,
Co zrobić by go upokorzyć?
Jak nogę skutecznie podłożyć?
Chciałbym raz jeden w te strony,
Nie tylko fantazją niesiony,
Trafić wprost z życia realnie,
By wreszcie się poczuć fajnie.
Komentarze (16)
Wiersz jest dobry w postrzeganiu Być tam gdzie niema
fiaska Jest to realne w przyjaźni i nie bo realność to
walka i każdy odruch naprawy mimo zła jest wartością
budowaną Wiersz logiczny napisany dobrym piórem:)