Rozpikseluj mnie, utop w cykucie

https://youtu.be/wnt2MpfqUhc

/zło tkwi w korzeniach
za głęboko by wyszarpać dłońmi /

nie mebluj mojej twórczości
- powiedział chłopak od mroku

wtulamy się w dawne czasy
w noc w której zieleń została przykryta słomą

wystarczyło wziąć zapałkę i podpalić
nie pytając o śmierć spletliśmy oddechy
tworząc wspólny portret

chciałabym namalować lub napisać
- zobacz kochany:
słońce gubi promienie, schwytajmy
kryształki i przenieśmy za stodołę.

rozkwitną rośliny bez korzeni
a rozsypane szkiełka
zespolą się z jasnymi barwami

nowej baśni. spiszmy ją szybko
różowym atramentem i nie wsłuchujmy się w ból
który przesłania grafitowe niebo
drażni nasze ego stworzone z mikroświatów

fetuję
jest to diabelnie podniecające

autor

Ewa Kosim

Napisany: 2015-06-23 Dodano: 2018-06-23 07:36:19

Ten wiersz przeczytano 904 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie