Rozprawa w sądzie(skutki strachu)

Głowa myślami jest przepełniona
Sala w sądzie jest już opuszczona
Prawda nie ujrzała światła dziennego
Dziecku brak ciepłego uśmiechu promiennego.

Obawa znowu nad zmianą wygrała
I bardzo dokładnie umysłem kierowała
Z momentem przyszły gorsze czasy
Zabrakło odwagi, człowiek nic nie zmienił

Na skrzyżowaniu pomylił swe trasy
Języki pomylił i po drodze seplenił
Dojść do celu marzeniem mu było
Choć dążył z sercem to się nie spełniło
Rozum zostawił, co by pomógł dużo
Bez niego zła droga, morderstwa mu służą.

autor

amaru

Dodano: 2004-06-14 09:43:47

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie